Warsztaty Anatomopatologiczne Intervet
Kolejne warsztaty anatomopatologiczne trzody chlewnej zorganizowane przez Intervet.
W dniach 11-13 kwietnia 2007 firma Intervet Int. zorganizowała w Opolu i Poznaniu cykl zajęć teoretyczno – praktycznych dotyczących chorób trzody chlewnej. Miały one charakter warsztatowy i dotyczyły analizy sytuacji zdrowotnej w hodowli trzody chlewnej pod kątem badań anatomopatologicznych. Prowadzącym zajęcia był po raz kolejny zaproszony do Polski profesor Erik Gruys z Holandii, anatomopatolog z Wydziału Weterynarii w Utrechcie, znakomity specjalista od lat zajmujący się problemami chorób trzody chlewnej w aspekcie zmian A-P, konsultant, członek wielu zespołów badawczych, działający na zlecenie Komisji Zdrowia Unii Europejskiej, również poza naszym kontynentem. Profesor, znany dydaktyk, był jednym z prowadzących Katedrę Anatomii Patologicznej na wspomnianym uniwersytecie. Ostatnio został współautorem interesującego podręcznika – atlasu zmian anatomopatologicznych dla studentów i lekarzy weterynarii wydanego w Holandii (Colour Atlas of Veterinary Pathology, second edition 2007). Spotkania warsztatowe odbyły się dzięki uprzejmości i współpracy lokalnych władz weterynaryjnych w Opolu i Poznaniu. Szczególne podziękowania należą się Lekarzom Wojewódzkim: w Poznaniu, Panu Doktorowi Andrzejowi Żarneckiemu i w Opolu, Panu Doktorowi Wacławowi Bortnikowi oraz osobom bezpośrednio zaangażowanym: Pani Doktor Jolancie Budzyk, kierowniczce ZHW w Poznaniu oraz Panu Doktorowi Witoldowi Dereniowi, kierownikowi ZHW w Opolu. Ich osobisty wkład w organizację, inicjatywa, pomysły, ale również i cierpliwość (cały dzień zajęć warsztatowych równolegle do rutynowych zajęć laboratoryjnych) budzić może szczególne uznanie. Idea zorganizowania tego typu warsztatów związana jest z jedną z podstaw działania firmy Intervet, albowiem oprócz szerokiej gamy nowoczesnych leków proponowanych lekarzom weterynarii, w tym również hyopatologom, wzajemna współpraca, uczenie się i rozwiązywanie wspólnym wysiłkiem nowo pojawiających się problemów zdrowotnych zwierząt to nasze główne cele. W Opolu były to już czwarte spotkania, w tym dwa warsztatowe A-P, w Poznaniu natomiast drugie. Z wypowiedzi uczestników oraz wysokiej frekwencji, jaką za każdym razem cieszyły się spotkania wynika, że pomysł organizacji jest udany i wartościowy, wobec czego jego kontynuacja jest sprawą otwartą. Tym razem naszymi gośćmi w Opolu byli lekarze praktycy zajmujący się trzodą chlewną Opolszczyzny, Śląska i Małopolski. W Poznaniu natomiast reprezentacja zawodu była szersza, bo oprócz kolegów z Wielkopolski, gościliśmy również lekarzy z innych regionów kraju.
Spotkania składały się z dwóch części, teoretycznej, gdzie z dydaktyczną swadą profesor Gruys wprowadzał zaproszonych lekarzy w problemy aktualnych schorzeń trzody chlewnej oraz omawiał proponowaną przez siebie jedną z technik sekcji, która według profesora wykonywana precyzyjnie daje proporcjonalnie duże szanse na trafną diagnozę na etapie badań A-P. Profesor skupił się na zarysowaniu patologicznych zmian sekcyjnych w obrębie jelit, błon surowiczych, układu oddechowego i innych narządów, które mogą być obserwowane w razie zakażeń różnymi patogenami w tym bakteryjnymi: Mycoplasma suis, Haemophilus suis, Streptococcus suis, Actinobacillus pleuropneumoniae, E. coli, Lawsonia suis oraz wirusami: PRRS, cirkowirusem i innymi. Część praktyczna natomiast, na którą wszyscy oczekiwali ze szczególnym zainteresowaniem rozpoczynała się pokazem techniki sekcji z wyraźnym podkreśleniem profesora o tym, że technik tych jest dużo, każda z nich jest właściwa pod warunkiem, że wiemy, czego dzięki niej chcemy się dowiedzieć. Osobiście profesor zaprezentował technikę, która jego zdaniem daje jak najmniej szans na przeoczenie często istotnego elementu patologicznego obrazującego przyczynę upadku. Technika ta jest obecnie jedną z najczęściej praktykowanych w Holandii i innych krajach Europy. Sekcjonowane zwierzęta przywiezione zostały przez kolegów z własnych przypadków terenowych, z ferm będących pod ich opieką. Warsztaty więc, dawały oprócz szansy sprawdzenia wiedzy, dodatkową, wcale ważną możliwość dodatkowej konsultacji bieżącej przypadków terenowych wspólnie z profesorem Grysem. Pewne statystyczne spojrzenie na sekcjonowane zwierzęta pozwalało stwierdzić, że tak jak się orientujemy, mamy najczęściej do czynienia z problemami związanymi z PRDC, w tym podejrzeniami na poziomie badań A-P o zakażenie PRRS, cirkowirusem, zdarzało się sporo podejrzeń zakażeń APP, przypadków streptokokozy, a co może być nawet nieco zaskakujące statystycznie duża ilość przypadków kojarzonych z Haemophilus suis. Być może nie powinno nas to dziwić, jak wynika bowiem ze słów profesora Gruysa, choroba Glassera wróciła do Europy i to w o wiele bardziej złośliwej formie. Przypadki kolibakterioz świadczyły o tym, ze stara, dobrze znana choroba ciągle jest problemem naszych klientów – hodowców. Na co profesor zwracał uwagę, a co powinno być zawsze w naszej pamięci, zdarzało się całkiem sporo „niezakaźnych chorób” tj. skrętów jelit oraz wrzodów żołądka w fazie początkowej (hiperkeratoza) jak i ostrej z perforacją włącznie. Pamiętać więc musimy, o wciąż dokuczających naszym hodowcom problemach związanych z zarządzaniem, żywieniem i dobrostanem. Dobrze postawiona diagnoza A-P jest w stanie nam pomóc również na tym polu – typowo doradczym.
Narzędzia, jakimi dysponuje Intervet w znakomity sposób mogą to ułatwić. Większości problemów, z którymi borykają się lekarze można uniknąć. Takie szczepionki jak Porcilis® PRRS, Porcilis® M hyo, Porcilis® Porcoli, Porcilis® Strepsuis, Porcilis® APP, w dużej części oparte o nowoczesny adiutant Diluvac Forte (dl-α tokoferol) czy wreszcie Porcilis® Glasser przeciwko tak powszechnej jak się okazuje a jednocześnie niedocenianej w skutkach chorobie, co warto podkreślić, są do dyspozycji lekarzy weterynarii.